Alleen nog maar 1,5 meter magie?

De lock-down is of wordt enigszins versoepeld per 1 juni a.s., misschien inmiddels “jl” wanneer u dit leest. De anderhalf meter afstand blijft echter voorlopig tot nader order gehandhaafd.
Moeten we binnenkort close-uppen met een mondkapje? Niemand die het weet. Wat we wel weten is dat we voorlopig niet terugkeren naar het oude normaal en dat het nieuwe normaal misschien niet snel weer zal lijken op het oude normaal.

Binnenkort is er veel ruimte in restaurants om te table hopping, maar de intimiteit van het close-uppen op minimaal anderhalve meter voor een publiek dat ook anderhalve meter van elkaar zit, is voorlopig ver te zoeken. Hoe laat je een kaart trekken, een munt vasthouden, allemaal op 1,5 meter?
Een zakkenrollersact kan voorlopig zo de mottenballen in.
Een theatherpubliek waarbij iedereen 1,5 meter uit elkaar zit? Hoe ontspannen en natuurlijk is dat? Wat doet dat voor de sfeer onder het publiek als bij wet de zaal maar voor een kwart of een vijfde gevuld mag worden? Is dat überhaupt wel financieel haalbaar? Wanneer gaan de cruiseschepen weer varen. Hoe gaat dat met bedrijfs- en/ of kinderfeestjes. Een huwelijksfeest met niet meer dan dertig gasten? Kan een goochelaar dan nog wel “uit”? In Amerika is reli-magic een aparte markt. Van Trump mag en moet iedereen daar weer snel naar de kerk, maar gebeurt dat dan ook?
Zit je straks midden in jouw act en komen er opeens een aantal BOA’s binnen om te controleren?
Ik zie me zelf nog niet zo snel weer voor een live audience staan. Ik richt me voorlopig echter voornamelijk op Parlour magic, omdat ik daar straks misschien de beste kansen zie liggen.

Veel goochelclubs proberen om – in de woorden van de oud burgermeester van Amsterdam – “de boel een beetje bij elkaar te houden”, middels Facetime, Skype of Zoom. In ieder geval een aardig leermoment voor allen, minder in de zin van uitwisselen van trucs dan wel in het periodiek contact houden met elkaar. Beeld bellen is aldus snel gegroeid en we leren er steeds beter mee om te gaan. Het licht en geluid via een smartphone of een tablet zijn helaas toch nog storende bottle necks in deze nieuwe praktijk. Ook praat het veel makkelijker over een borrel en is het veel eenvoudiger en plezieriger om met elkaar effecten uit te wisselen of om daar constructief commentaar op te leveren.

Bij de MKCN, die een grote junioren afdeling heeft, denken we dat Zoom voorlopig de beste manier is om de junioren aan onze club verbonden te houden. Fysiek zouden wij (junioren en senioren) binnenkort wel weer een clubbijeenkomst kunnen beleggen met in achtneming van het handenwassen, het niet handenschudden en de anderhalf meter barrière. Onze club telt echter een behoorlijk aantal “pensionados” en deze zullen naar onze beste inschatting nog eerst wel even de kat uit de boom willen kijken.

Onzekerheden en heel veel vragen te over dus, voorlopig. Hoe ligt het nieuwe normaal er straks bij, wat betekent dat voor de uitoefening van onze dierbare goochelkunst in de praktijk en hoe houden we tot dan “de boel een beetje bij elkaar”. Onzekerheden en vragen die even zovele uitdagingen vormen. Ik blijf het lastig vinden om nu al een adequaat antwoord te formulern op een nieuwe toekomst die zo verdomde lastig in te schatten is. Helemaal niets doen is echter ook geen optie, want ik vertrouw er op dat de magische Phoenix binnenkort weer uit de Corona as zal opstijgen; hoe precies bijft vooralsnog even een mysterie. Laat dat laatste nu net ons bestaansrecht en onze handelswaar zijn.

Houd moed en blijf gezond, want alle tekenen wijzen er op dat het inmiddels de goede kant op gaat.

Gandalf
tevens secretaris van de MKCN