“De goochelkunst is een van de weinige theaterkunsten die geen taalbarrière kent. In wezen hebben we een Internationaal merk in de markt gezet, dat we na Australië, Amerika, Azië en Engeland nu uitrollen in heel Europa. Ook de grote investeringen in deze Europese show zullen we zeker terug verdienen,” zegt Tom Aspin, tourmanager van deze productie. Het vertrouwen dat hij heeft in de Illusionists is niet gestoeld op luchtfietserij, maar op ervaring. Lee Marchall en Simon Painter twee Australische producenten en theatermakers bedachten het concept in 2010 nadat ze in Australië de productie deden van de show’s van David Copperfield. Ze trokken aarzelende investeerders over de streep en samen met Tim Lawson ging op 12 januari 2012 de eerste show in het Sydney Opera House in première. Met groot succes. Binnen 4 weken hadden de investeerders hun geld terug en dat was in de tijd van een grote financiële crisis, geen sinecure. The Illusionists verhuisden naar Broadway en werden daar een van de meest lucratieve live shows van New York. In wezen is de show een roterende line-up van top goochelaars en stuntmannen. Een show samengesteld rond de meest hippe acts van dit moment, die elkaar aanvullen en versterken. Een groep dus die het liefst niet met hun eigen naam, maar naar de rol die ze spelen, willen worden aangesproken. De ideale wereld van Painter en Lawson is dat “The Illusionists” een “forever franchise” wordt met nieuwe tournees en nieuwe goochelaars die hun eigen draai mogen geven aan de formule.

jp-en-niek

Show in de Folies Bergère

Informagie.nl was door het management uitgenodigd om een interview en verslag te maken van de show in de Folies Bergère in Parijs. Het door Plumeret ontworpen theater dat in 1869 werd geopend aan de Rue Richer, eerst als operagebouw en later als revuetheater.  Artiesten als Charlie Chaplin, Maurice Chevalier en natuurlijk Josephine Baker, in haar rieten rokje en twee kokosnoten ter camouflage van haar vrouwelijkheid, daar de sterren van de hemel zong. De schilder Édouard Manet was vaste klant en maakte in 1882 het beroemde schilderij “Un bar aux Folies Bergère” Het toont een bardame en achter haar de weerspiegelde weergave van de Folies Bergère. De door Manet geportretteerde bardame heette Suzon en stond in de laatste periode van Manets leven vaker model voor hem. Ze werkte ook daadwerkelijk in de Folies Bergère. Bardame was in die tijd een erg gewilde betrekking bij jonge meisjes in het toenmalige Parijs. Het verdiende weliswaar niet veel, maar bood mogelijkheden om betrekkingen aan te knopen met heren in goeden doen en zodanig te ontsnappen aan een ordinair bestaan. Manet beeldt Suzon echter af met een dromerige, afwezige blik, die de indruk wekt alsof ze niet op haar plaats is. Het diep uitgesneden decolleté wordt deels verholen door een grote corsage. Ze is anders dan het prototype van de toenmalige ‘meisjes van plezier’. Die sfeer ademt de Folies Bergère nog steeds. Hoewel de toiletten na 1869 sporadisch worden schoongemaakt blijft het een icoon in de geschiedenis van theater, show en variété.

illusionists-1

Amsterdam, een van mijn lievelingssteden!

“Je hebt gelijk, een uniek gebouw,” zegt Tom Aspin, “maar wel met z’n beperkingen. In dit gebouw wordt in het weekend tijdens onze aanwezigheid ook nog een grote spectaculaire kindermusical geprogrammeerd, dus is het opbouwen, afbreken, opbouwen en weer afbreken”. Ook de afmetingen van het toneel zijn niet geheel toereikend voor de show. Zo kan de live-band niet op het toneel en zijn dus gestationeerd op de twee zijbalkons in de zaal, wat natuurlijk zitplaatsen scheelt. “We kunnen niet alles doen wat we zouden willen doen, maar dat wordt in Amsterdam anders. Daar hebben we de ruimte en kunnen we uitpakken. Ik verheug me erg op de shows in de Heineken Music Hall (vanaf 1 januari Afas Live) in Amsterdam, een van mijn lievelingssteden!” en een mysterieuze glimlach verschijnt om zijn mond.

illusionists-2

“Waarom vertel je niks over de show zelf!”  hoor ik jullie roepen. Daar heb ik zo mijn redenen voor. In de show zitten een aantal verassende elementen die ik hier niet wil verklappen om het plezier, als je deze show hier of in België gaat bezoeken, niet te bederven. Als je het mij op de man af vraagt, moet ik deze show bezoeken dan zeg ik: “Natuurlijk moet je dat doen!” Het geeft je een inkijk hoe een goochelshow er in de toekomst uit zou moeten gaan zien. Als je me vraagt: ”Ga ik iets nieuws zien.” Dan zeg ik: “Nee!” Alle illusies hebben jullie al wel eens gezien in shows van onze vaderlandse illusionisten, youtube en op congressen. Maar ze worden op een originele, professionele en spectaculaire manier vertoond. Met een live band, met assistenten en assistentes, die zo uit een rockconcert lijken te zijn geplukt, die dus in de ene act uit een lege kist verschijnen en op een ander moment worden beschoten met een kruisboog. Ze opereren dus als groep, als een geheel. Dat is de kracht van de show. Met cameramensen, om alles wat de illusionisten doen vast te leggen. Met een mega-lichtshow, met enorme videoschermen, waarop je de verrichtingen close-up kunt volgen. Ik geef 4 van de 5 sterren!

illusionists-3

Niek Takens raakt niet uitgepraat

Als je wilt weten waar ik persoonlijk door ben geraakt, ik ben een romanticus, dan zeg ik de act van Yu Ho-Jin, the manipulator. Als je zijn act voor het eerst, zoals ik, live ziet, wordt je onmiddellijk fan. Wat hij met zijn handen en enkele speelkaarten kan, tart werkelijk elke verbeelding. Niek Takens, onze reisgenoot en expert op dit gebied, raakte er op weg naar huis niet over uitgepraat. Minpunt vond ik wel dat hij tijdens de toegift (verder verklap ik niks) het enthousiaste Parijse publiek hem een staande ovatie wilde geven, maar daar reageerde hij niet op, omdat zijn act nog niet klaar was. Dan natuurlijk Raymond Crow, the Unusualist die zijn act met het zwevende colbertje, met adviezen van Tommy Wonder, vertoonde en later nog tot groot genoegen van de Parijzenaars een handschaduwact vertoonde op “What a wonderful world” het prachtige lied van Louis Armstrong. Imponerend was ook voor het verwende Parijse volk Krendle, the escapolist met zijn letterlijk adembenemende “Houdini’s Water Torture Cell” een speld had je kunnen horen vallen, en Ben Blanque, the weapon master, met zijn kruisboogact. Ik heb Hans Moretti deze act meermalen zien doen, maar Ben is op zijn schouders gaan staan en heeft er een meesterwerk van gemaakt! De presentatie van Louis de Matos, the master magician, die de show en ons interview in goede banen leidt. En dan natuurlijk dat lieflijke, typisch Europese en poëtische slot van een onvergetelijke show.

Goedkope kaarten

Gaat dat zien! Op dit moment zijn er goedkope tickets beschikbaar op vakantieveilingen.nl voor woensdag 11 januari – 20.00 uur, Zaterdag 14 januari – 15:00 uur, Zondag 15 januari – 20.00 uur. Klik hier. Als er op enigerlei wijze nog goedkope kaarten beschikbaar komen, dan wordt dat op deze link automatisch ingevoerd.

Tekst en foto’s Frans de Groot