Magic Memories Blackpool – Nog 300 nachtjes slapen,

De herinneringen blijven
De ellende vergeet je weer
Nog 300 nachtjes slapen
Dan mogen we weer!

De laatste strofe van het gedicht van Arnaud Van Rietschoten dat hij schreef in de reeks “Magic Memories from Blackpool”. En daar past natuurlijk een foto bij van liefhebbers van de goochelkunst die naar binnen willen in de Winter Gardens. We kunnen niet wachten want dit jaar geen Blackpool Magic Convention live maar gelukkig wel virtueel. We vroegen bevriende goochelaars en illusionisten hun verhalen te delen op de Informagie en NMU socials. En dat leverde mooie herinneringen en foto’s op. We delen de verhalen hier nog een keer vooral ook voor hen die niet actief op de socials zijn. Want verhalen moet je delen en koesteren …..voor iedereen.

Gunther Guinée

De Blackpool Magic Convention valt werkelijk met niets te vergelijken. Zij die er geweest zijn kunnen dat beamen en zij die er voor het eerst komen weten niet wat hen overkomt. Van de duizenden deelnemers, de slapeloze nachten en de kleine hotelkamertjes tot de niet-te-missen Ruskin, het traditionele Engelse ontbijt en de gigantische dealerroom. Het is ook daar dat de meesten het liefst en het vaakst vertoeven en het is ook daar dat ik de meest memorabele momenten heb beleefd, terwijl ik Jos Denys van Mephisto/Select Magic hielp met demonstraties achter de stand. Teveel herinneringen om op te noemen maar dit is mijn top 3:

Op een bepaald moment hadden we de ‘Burmese Bells’ in ons gamma, een smal buisje met 5 gaatjes. Doorheen elk gaatje loopt een touwtje van verschillende lengte met bovenaan een gekleurd bolletje en onderaan een belletje. Je houdt het buisje tussen je uitgestrekte handen. Door nu gewoon met je lichaam heel zachtjes mee te bewegen met de schommelbeweging van de kleur bel die werd gekozen, kan je enkel DIE bel laten slingeren terwijl de andere stil blijven hangen. Maar geen hond die het (oude) geheim kende. Met alle elektronica op de stand nam ik steeds een afstandsbediening in de hand en toonde dat met een knipoog naar de omstaanders, die ‘begrijpend’ lachten. Vier dagen lang kwam iedereen langs voor een demo van die ‘hilarische elektronische truc’.

Terwijl ik de zweefillusie demonstreerde wou ik voor het goochelpubliek geen ‘cheesy’ magische bewegingen maken, maar haalde ik op het hoogtepunt van de levitatie mijn mobieltje boven om de fotograferende en filmende toeschouwers tot hun eigen verbazing en plezier zélf te fotograferen.

Vaste persoon op onze stand is elk jaar Mickael Chatelain die altijd wel een grap achter de hand heeft. Zo liet hij ons op een avond een Mariabeeldje kussen en vroeg of hij dat mocht fotograferen en op Facebook plaatsen. We hadden beter ook de achterkant even bekeken, zoals bleek uit de talrijke reacties daags nadien.
Gunther

Igor de Kort

Het was 2017. Ik had me opgegeven om naar Blackpool te gaan. Niet als bezoeker van het goochelcongres, maar als dealer. Ik had al maanden van tevoren hard gewerkt aan een voorraad Flying Masks met uitleg, aan promotiemateriaal en aan het ontwerp van een stand. Ik vond het vreselijk spannend. Het was de eerste keer. Hoe zou het gaan verlopen? Hoe veel zou ik verkopen? En vooral ook: gaat het lukken om in Engeland te rijden.
En zo ging ik, de auto tot de nok toe volgeladen met spullen, richting Rotterdam. Daar op de boot naar Hull. En van daar dwars door Engeland naar Blackpool. Ik had in de auto spiekbriefjes opgehangen in welke richting ik goed moest kijken en hoe ik op een rotonde moest rijden. En ik had lijstje gemaakt dat miles omzette in kilometers, zodat ik wist hoe hard ik mocht rijden.
Ik had het geluk dat een goede vriend van mij vlakbij Blackpool woonde en dat deze Engelse vriend ook nog eens set-dresser was. Dat was ideaal, want hij, David Beckham, zou me meehelpen met het ontwerp en het inrichten van de stand. Mijn idee daarbij was dat ik geen tafel met spullen als stand wilde hebben maar van mijn stand een klein mini-magic theatertje wilde maken. De achterliggende gedachte was dat stage magic namelijk theater maken is.
Doordat David me mee kwam helpen hadden we inmiddels twee auto’s volgeladen met materialen toen we bij de Winter Gardens aankwamen. En we bouwden, en bouwden en na een dag hard werken waren we klaar. Een prachtig minitheatertje was verrezen, inclusief licht en geluid! De een na de ander kwam onze stand bewonderen. En zo had ik met mijn eerste keer Blackpool meteen de mooiste stand van iedereen!
Igor

De Flying Skull voor de Wintergardens

Maurice Meijer

Blackpool is het jaarlijkse goocheluitje waar ik altijd naar uitkijk. Er zijn iedere keer momenten en artiesten die iets unieks weten te presteren.
Mijn favoriet is Mel Mellers en er was een jaar waarbij elke show door Mel gehost was. Geniaal die humor, snelle comments en droge grappen bij de “doorsnee trucs”.

Ook een optreden van Richard Osterlind had enorme impact. Bij zijn Close up lepelbuig act zou je zweren dat die lepel uit zichzelf ging bewegen. Bij de lezing was er ook een uitspraak die me was bijgebleven: “In stripboeken van vroeger zie je een goochelaar staan bij een berg. Bliksemschichten komen uit de vingertoppen en die breken de berg in duizenden stukjes. Tegenwoordig hebben goochelaars twee rode sponsballetjes… denk daaraan als je gaat optreden als mentalist/goochelaar.”

Op dit moment kijk ik weer uit naar 2022, met de hele vriendengroep de UK in, broodje bal, gala shows en die geweldige dealerhal. Ik zie jullie graag weer tegemoet.
Maurice

Christian Farla

Ik heb zoveel bijzondere herinneringen aan Blackpool. Als 14- jarige kwam ik voor het eerst op de convention. Ik bezocht weleens in de zomer Blackpool’s Pleasure Beach, het attractiepark dat vroeger wel 12 tot 14 miljoen bezoekers trok.

(Fun fact van de redactie: op Wikipedia vind je onder Pleasure Beach Blackpool onder de kop ‘Horseshoe bar’ een verwijzing naar Christian Farla). De Mystique Show , in de Horseshoe bar met Russ Stevens heeft mij enorm geïnspireerd.

Ik was bij Ger Copper langs geweest met de vraag of hij mij wilde coachen maar hij wilde dat niet, bovendien ging hij naar Spanje om daar te gaan optreden. Met Russ Stevens bleef ik contact houden. Jaren later bracht hij mij in contact met Wayne Dobson 1991-1993.
Ik kocht later vele acts van Wayne en deed in 1993 voor het eerst mee met het NMU congres en won de 1ste prijs Illusie.

Toen ik tussen 2011-2014, 4 seizoenen van 7 maanden 4 shows per dag, 7 dagen per week erop had zitten in Phantasialand werd ik gevraagd of ik interesse had om in de Horseshoe Bar in Blackpool een periode van 9 weken te willen staan. Dat heb ik gedaan in 2015. Na jaren was er weer een echte illusieshow. Het was een succes, maar ik wilde dat niet nog een zomer doen. Reden: Engelse zomers hebben te veel slechte regenachtige dagen hahaha…
Christian

John van der Lely

Ik heb eigenlijk alleen maar hele leuke herinneringen aan Blackpool, maar mijn leukste foto heeft eigenlijk niets met goochelen te maken.

In Blackpool verbaas ik me elke keer weer hoe volkomen normale Nederlanders op het idee komen een Full English breakfast compleet met bloedworst en witte bonen te bestellen! En ze eten het nog op ook.

Mijn leukste foto heeft overigens ook niets met ontbijt te maken. Zoals elke Blackpoolganger wel weet is er nauwelijks tijd / gun je jezelf nauwelijks tijd om tussen de middag goed te eten. Dat moet even snel, maar gelukkig kan dat ook heel snel.
Engeland staat al niet echt bekend om zijn geweldige keuken, maar wat we een keer tussen de middag meemaakten sloeg werkelijk alles.

Ronald Pronk, de vader van Niels Pronk, was als ik het me goed herinner dat jaar voor de eerste keer mee en dat moest gevierd worden… een maaltijd èn een toetje…
Hij bestelde een Chicken Pastry en een Apple Pastry. Voor de grap zei hij aan tafel, “haha, welke is nou met kip?”
Omdat het echt niet te zien was sneed hij beiden open, het was hilarisch om te zien dat hij toen nog steeds niet wist welke met kip was en toen hij na een voorzichtige hap nog steeds twijfelde lagen we onder de tafel….

Eerlijk is eerlijk, hij heeft het allemaal opgegeten maar ik geloof niet dat we daar ooit nog zijn terug gegaan.

Terug on topic, mijn leukste herinneringen aan het congres zelf zijn de jaren dat Circus Hilarious als compère optrad en tussen alle acts de meest krankzinnige stunts uithaalden. Die jongens zijn echt helemaal geweldig en ik hoop dat ze ooit nog eens terug mogen komen. Misschien volgend jaar, tijdens een ècht congres. Graag tot ziens daar!!
John

Sven Bosch

Mijn leukste herinneringen van het goochelen ontstaan vrijwel allemaal uit Blackpool.
Van een heus kaartengevecht op straat tot het eten van een Big Mac om half 6 diep in de nacht. Want ja, in Blackpool gaat alles 24/7 door en wij dus ook!

Ik wil eigenlijk het verhaal delen van Sven & Teller. Een grap die op mij is uitgehaald door de heuse “Gonga Boys”, zo noemen wij alle heren van onze goochelvereniging Gonga. Dit waren toen meer dan 13 mensen die in complot een truc bij mij uithaalden die van alle kanten onmogelijk was. Maar ik denk dat dit te moeilijk en lastig is om te verwoorden, maar ik vertel er je graag over de volgende keer als ik jullie zie!

De herinnering die ik graag wil delen en mij altijd bij zal blijven is eigenlijk een marketing campagne geweest van Blackpool 2020. Dit is het eerste jaar dat ik als dealer op Blackpool stond. Ondanks dat ik niet meer de carnavals mentaliteit had omdat ik de volgende dag gewoon om 8 uur bij de stand moest staan heb ik alsnog de wildste dingen meegemaakt!

Voor onze marketing campagne hadden wij meer dan 5.000 stickers laten drukken met de tekst “Did you feel it” wijzend op onze slogan, “Feel the difference” voor de luxe close-up pads van Vorst & Bosch.

De campagne was een groot succes. Wellicht zelfs een iets te groot succes. Want voordat wij het wisten stond de directeur van The Blackpool Magic Convention bij onze stand met de melding dat wij per direct moesten stoppen! Door heel de stad Blackpool, op mensen, muren en later zelfs in London (hier hebben we foto’s van gekregen) waren onze stickers terug te vinden. Daardoor moesten wij direct stoppen. Gelukkig konden we er allemaal om lachen.
Sven

Dick Koornwinder

Mijn eerste ervaring met Blackpool was in 2000 toen ik geboekt was voor een lezing en één van de Close-Up shows en wat mij daarvan het meest is bijgebleven was de sfeer en het enorme aantal congressisten en zo is het altijd gebleven. Blackpool was ook de gastheer van FISM 2012 en hierbij wat snapshots van dat congres. Als ik aan Blackpool denk, denk ik ook altijd aan Sharron Rose, op de foto is zij het middelpunt van een kleine Hollandse samenscholing en ik moet er nog steeds aan wennen dat zij er niet meer is…RIP Sharron. De meeste foto’s spreken voor zichzelf. We zien Marcel Kalisvaart, nog onwetend dat hij later die week wereldkampioen Illusionisme zou zijn, met zijn Pa en Peter Woerde, Frank Wilson als de alleskunner achter de toetsen, authentieke Britse humor en Yann Frisch hard op weg om de Grand Prix te winnen. Als jurylid had ik het voorrecht om bij het concours er met mijn neus bovenop te zitten….onvergetelijk! Rob Mollien was een veelgevraagde toeschouwer om te participeren in een act en op de foto was hij kennelijk zijn badge vergeten en kreeg er dus alsnog één van de concoursdeelnemer. Onlosmakelijk met Blackpool is natuurlijk Ruskin waar echt van alles gebeurd…op de foto de toen 13-jarige Benji die achteloos even een kaarttruc voor Jay Scott Berry doet. En dan nog de foto van Marcel die, toen nog als Prince of Illusions, zijn trofee in ontvangst neemt. See you in Blackpool….en als we ons allemaal laten vaccineren moet dat toch lukken!!
Dick

Alfredo Lorenzo Beautour

Mijn eerste Blackpool ervaring is onvergetelijk en dat was in 2013 toen ik 9 jaar was. Ik raakte in gesprek met YuHoJin (Wereldkampioen manipulatie 2012) en hij begreep dat ik manipuleren ook heel erg graag wilde leren. Hij haalde uit zijn rugzak zijn witte manipulatie-bal en deze gaf hij aan mij en zei: “for you, for you’re lucky’’. We hebben daarna een foto genomen met de witte bal die ik tot op de dag van vandaag nog steeds in mijn manipulatie act gebruik.
Alfredo

Lees hier de hele Magic Memory van Alfredo.

Michael van Straelen

Sinds mijn zesde ben ik al in de weer met de goochelkunst, met als één van de hoogtepunten mijn deelname aan het FISM Europe 2017 in Blackpool. Ik deed mee in de categorie micromagie en eindigde op de vijfde plek waar ik destijds, met mijn zestien jaar, zeer tevreden mee was. Ik koos voor een wel heel aparte foto, namelijk de aankondiging.
In dat ene moment komt namelijk alles dat je de afgelopen twee jaar op goochelgebied gedaan hebt bij elkaar: de sessies met mentors, inspiratiebronnen en vrienden, alle uren die je geoefend hebt, de ervaringen die je hebt opgedaan tijdens de Nederlandse Kampioenschappen en de andere keren dat je je act hebt vertoond en al het harde werk dat je met je ouders hebt verricht. Alles komt samen in dat ene moment waar je er even helemaal alleen voor staat.
Michael

Lees hier de hele Magic Memory van Michael.

Arnaud Van Rietschoten

Het is guur en koud
De rillingen op je huid
Het is ongelooflijk
Maar je kijkt er naar uit

De douche die niet werkt
Je kamer kan niet op slot
Maar elk jaar weer
Is het toch een genot

GOA bij Bella Italia
Het lange wachten gaat snel
Masochisme aan de kust
Je kijkt uit naar deze hel

In de rij voor een biertje
Het toilet meurt naar gier
Wat beweegt toch een mens
Om te komen naar hier

Meeuwen die krijsen
Een dronkaard die pist op straat
Je vraagt je steeds af
Waarom je elk jaar weer gaat

Eens per jaar fish & chips
Eens per jaar bonen bij je ontbijt
Elk jaar weer die treinrit
die pas vanaf Preston rijdt

Nog een rondje bij de dealers
Je hebt ze allemaal al bezocht
Voordat je het door hebt
Heb je weer wat gekocht

Bijna geen vrouwen
5000 mannen op drift
Ik bijt op een houtje
en raak opgewonden
van een double lift

Het Ruskin, de Spanish hall,
Jimmy C met die zelfde witte bril
Mel Mellers en Wayne Dobson
Het leven staat hier stil